to absolve: kwijtschelden (ww.); ontheffen (ww.); vergeven (ww.) absolve: absolutie geven; absolveren; vrijspreken. Hoe is "absolve" in Nederlands? Controleer de vertalingen van "absolve" in het woordenboek Engels - Nederlands Glosbe: vergeven, vrijspreken, kwijtschelden. Voorbeeld zinnen: If you confess your sins, I can absolve you now. ↔ Als jij je zonden biecht, kan ik je nu vergeven.
Absolve betekenis zelfstandig naamwoord abs o lve 1 vergeven, de absolutie geven 2 ontheffen, kwijtschelden: absolve s.o. from a promise iem. ontslaan van een belofte.
Absolutie
The Confession by Giuseppe Molteni, Absolution is a theological term for the forgiveness imparted by ordained Christian priests and experienced by Christian is a universal feature of the historic churches of Christendom, although the theology and the practice of absolution vary between Christian denominations. Absolutie is het vergeven van één of meerdere zonden. "De zeven sacramenten" (detail) - rechts boven: biecht en absolutie Rogier van der Weyden (ca. ) - K.M.S.K., Brussel. De term komt uit de Rooms-Katholieke Kerk. Het begrip absolutie stamt uit de tijd van paus Calixtus I.
Absolutie absolutie f (uncountable) (Roman Catholicism) absolution, absolvement of sins by a clerical authority (obsolete, law) absolution, pardoning.
Vergiffenis
This page was last edited on 2 June , at Definitions and other text are available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License; additional terms may apply. biedt zeven definities van het woord vergiffenis, dat betekent het niet meer kwalijk nemen of vergeven. Ook toont het gerelateerde woorden, synoniemen en definities die vergiffenis bevatten.
Vergiffenis Wat beteken vergifnis volgens die Bybel? Dit beteken nie dat jy moet maak asof ’n oortreding nooit gebeur het nie. Vind uit wat dit werklik behels.
Vrijspraak
Berikut perbedaan antara putusan berupa pembebasan (vrijspraak) dari tuduhan dan putusan lepas dari tuntutan hukum (ontslag van rechtsvervolging). Vrijspraak is de beslissing van de rechter als hij het tenlastegelegde feit niet wettig en overtuigend bewezen acht.
Vrijspraak Vrijspraak is een uitspraak in een strafproces, die inhoudt dat de rechter niet bewezen acht dat de verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan. Om tot vrijspraak te komen behoeft dus niet te worden bewezen dat de verdachte iets niet gedaan heeft.
Religieuze term
li·gi·eu·ze Verbuigingen: religieuzen (meerv.) iemand die de kloostergeloften afgelegd heeft Voorbeeld: 'de heiligverklaring van een religieuze door de paus' Synoniemen:: non, kloosterzuster Synoniemen: non 1 definitie. Definition of religieuze in the dictionary. Meaning of religieuze. What does religieuze mean? Information and translations of religieuze in the most comprehensive dictionary definitions resource on the.
Religieuze term For one thing, some of the terms are defined differently by different religious groups. For permutations of meaning, see the OED or some other authoritative dictionary. Abrahamic religions: Judaism, Christianity, and Islam.
